SULEJMAN IBRAIMI RUAN NJËRIN NGA BUALLËT E FUNDIT BIVOLICA NË SERBI

22. korrik 2019.

Preshevë - Sulejman Ibraimi (76) nga fshati Bushtran pranë Preshevës është një nga fermerët e fundit në Serbi që ka buallë në pronën e tyre, kafshë e cila ngjanë në gjedhe, por që nuk numërohen në ato.

Familja Ibrahimi shpreson të marrë stimuj nga shteti për të ruajtur këtë racë autoktone, e cila është e njohur në jug të Serbisë si "Gala" dhe të cilët ekspertët e stacioneve veterinare lokale thonë se është e vetmja në Ballkan.

Bivolicë në Serbi ka vetëm në rezervatin e Zasavicës, ndërsa në kujdesin shtëpiak vetëm në afërsi të Preshevës dhe Bujanocit.

Për më shumë se një shekull, Ibraimi ka mbajtur bivolica dhe për vite ata kanë njerëz që hyjnë për gjalpë dhe qumësht, të cilat ata përdorin për të trajtuar sëmundjet reumatike ose të mushkërive.

Gjalpi përdoret si një kurë për dhimbje koke dhe reumatizëm, dhe qumështi i buallit është i mirë për ata me astmë ose bronhitis.

"Litri është shitur me një çmim prej pesëqind dinarë, ndërsa për fëmijët e dhurojmë. Më parë nuk kemi paguar kur është bërë fjalë për kurim, dhe sot njerëzit po insistojnë të paguajnë, sepse e dinë sa e vështirë është të jetohet nga bujqësia ", thotë Ibraimi.

Sipas tij, shumica e banorëve në Bushtran, si shqiptarët dhe serbët, zbrazën plotësisht stallat e tyre dhe filluan të merreshin me punë më fitimprurëse, ndërsa të rinjtë shkuan jashtë vendit. Në fshat, familja e vetme e Ibrahimit e cila ruan buaj, ndërsa të tjerët i kanë shitur ato që moti. Në vend të tyre, disa familje mbajnë gjedhet simentale.

Bivolicat janë kafshë shumë të forta dhe të qëndrueshme, por modeste kur është fjala për të ushqyerit. Ata janë rezistente ndaj sëmundjeve dhe rrallë sëmuren. Ujërat, pellgjet dhe burimet janë vendi i tyre i preferuar dhe kur ato shkojnë atje, është e vështirë t'i ktheni ato, sepse janë shumë kokëfortë dhe të padurueshme. Qumështi i buallicës është shumë i fortë dhe në një kohë të shkurtër viçi i saj mund të arrijë një peshë prej 120 kilogramëve.

"Prej se mbaj mend unë jam me buallica dhe sot në këto vite i lëshoj në kullotje, ndonjëherë i lë të kullosin vet dhe ato kthehet vet në shtëpi. Djali vazhdon traditën e tij familjare, prandaj shpresoj që me fonde stimuluese do të kemi të paktën 50 krerë në vend të 25 aktualëve ", pret Ibraimi.

"Ne jetojmë ekskluzivisht nga bujqësia, blegtoria dhe punimi i tokës, ndërsa buallicat i kemi jo vetëm për fitim por edhe përshk të traditës dhe dashurisë", shton Ibrahimi.

Mbarështimi i buallicave në Serbi daton nga koha e Perandorisë Osmane, kur Osmalinjët i sollën pas pushtimit të këtyre pjesëve. Në zonën e Preshevës dhe Bujanocit, sidomos në Banjë të Bujanocit, buallicat kanë qenë me një numër të madh. Ata përdorën për të tërhequr dhe punuar, ndërsa sot ato paraqesin atraksion të vërtetë për shkak të pamjes së tyre unike.

Burimi: OK Radio dhe Trupi Koordinues